آنفولانزا بیماری مسری است که توسط ویروس های آنفولانزا ایجاد می شود. ویروس‌های آنفولانزا مجاری تنفسی (بینی، گلو و ریه‌ها) را در انسان آلوده می‌کنند. آنفولانزا با سرماخوردگی متفاوت است، عمدتاً به این دلیل که علائم و عوارض آن شدیدتر است. آنفولانزا معمولاً به طور ناگهانی بروز می کند و ممکن است شامل این علائم باشد: تب، سردرد، کسالت (احساس بیماری و بدون انرژی که می تواند شدید باشد)، سرفه، گلودرد، احتقان بینی و بدن درد. بسیاری از بیماری ها و مرگ و میر ناشی از آنفولانزا را می توان با واکسن سالانه آنفولانزا پیشگیری کرد. واکسن آنفولانزا را می توان به هر کسی که می خواهد از آنفولانزا اجتناب کند (افراد بالای 6 ماه) تزریق کرد. افرادی که خدمات اجتماعی مهمی را ارائه می دهند (مانند پلیس، پرسنل آتش نشانی، خدمات فوریت های پزشکی) باید واکسن آنفولانزا را در نظر بگیرند تا این خدمات در طول شیوع آنفولانزا مختل نشود.

انواع ویروس آنفلوآنزا

ویروس آنفلوآنزا به سه گروه A ،B و C تقسیم می‌شود. آنفلوآنزای نوع A انسان‌ها و حیوانات را مبتلا می‌کند؛ این نوع ویروس مدام در حال تغییر است و انواع جدیدی تولید می‌کند که دارای ویژگی‌های متفاوت است. آنفلوآنزای خوکی بیماری تنفسی خوک‌ها است که از ویروس آنفلوآنزای نوع A نشأت می‌گیرد؛ این بیماری ویروسی معمولاً خوک‌ها را مبتلا می‌کند، اما هرساله مواردی از ابتلای انسان به این بیماری دیده می‌شود. این بیماری در انسان‌ها از طریق تماس با فرد مبتلا سرایت می‌کند و نشانه‌های معمول آن شامل تب، سرگیجه، خشکی مفصل‌ها، حالت تهوع و در موارد پیشرفته، بیهوشی و مرگ است.

بر خلاف آنفلوآنزای نوع A، ویروس آنفلوآنزای نوع B فقط در انسان‌ها یافت می‌شود. ویروس نوع B ممکن است واکنش شدیدتری نسبت به نوع A ایجاد کند، اما به ندرت پیش می‌آید که آنفلوآنزای نوع B آسیب‌های جدی به همراه داشته باشد. آنفلوآنزای نوع C نیز یک بیماری خفیف است و گاهی عفونت ناشی از آن بدون علامت بوده و فراگیر نمی‌شود.

افرادی که در معرض آنفلوانزا هستند

بیماری‌هایی چون قلبی، ریوی، کلیوی، دیابت، آسم، بارداری و کهنسالی امکان مبتلا شدن افراد به آنفلوانزا را افزایش می‌دهند. همچنین کودکان به علت سیستم دفاعی ضعیف بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. چون این ویروس از طریق تنفسی انتقال می‌یابد در مکان‌های عمومی امکان انتقال آن بیشتر است. آلودگی از انسان به انسان است و از پرندگان به انسان، یا از تخم‌مرغ به انسان نمی‌باشد.

عوارض بیماری

هرچند دوره معمولی بیماری ۳ تا ۴ روز است اما چون در جریان آنفلوانزا میکروب‌های دیگری به بدن حمله می‌کنند از اینرو سبب پیدایش عفونت‌های ثانوی به خصوص در دستگاه تنفس هم می‌گردند. این بدان معنا است که آنفلوانزا مقاومت بدن را کم کرده و آن را برای دچار شدن به بیماری‌های دیگر آماده می‌سازد. به کار بردن ماسک، شستن مکرر دست‌ها، گندزدایی هوای اتاق بیماران، و جدا کردن سریع مبتلایان از افراد سالم، تا حدی مانع شیوع آنفلوانزا می‌شود..

علائم آنفلوانزا :

تب و لرز

سرفه

گرفتگی بینی

آبریزش بینی

گلودرد

گرفتگی صدا

گوش‌درد

درد ماهیچه

خستگی

سردرد

تحریک و آبریزش چشم

قرمزی چشم‌ها، گرگرفتگی پوست (به‌ویژه صورت)، دهان، گلو و بینی

درمان آنفلوآنزا

با اینکه داروهای ضد ویروسی برای کاهش شدت و طول مدت علائم آنفلوآنزا تجویز می‌شود، اما همیشه داروها در مقابل نوع ویروس ایجاد کننده این بیماری موثر نیست. افراد مبتلا به آنفلوآنزا باید به اندازه کافی استراحت کنند تا به بدن خود فرصت دهند با ویروس‌ها مقابله کند و سیستم ایمنی را تقویت کند. تب یکی از علائم بیماری آنفلوآنزا است، زمانی که بیمار تب می‌کند آب بدن خود را از دست می‌دهد، بنابراین تا جایی که ممکن است باید مایعات بنوشد تا کمبود آب بدن خود را جبران کنند.

موضوع قابل توجه اینکه نیاز به مایعات در زمان مقابله بدن با عفونت‌ها به ویژه با مصرف داروها افزایش می‌یابد و تب این نیاز را چند برابر می کند. همچنین مصرف مایعات به ویژه مایعات گرم نقش مهمی در کاهش علائم عفونت‌های تنفسی دارد؛ گرم‌کردن مجاری تنفسی می‌تواند از سرعت رشد ویروس آنفلوآنزا بکاهد.

نتایج بررسی‌های محققان نشان می‌دهد ویتامین C به حفاظت از سیستم ایمنی بدن کمک زیادی می‌کند. بنابراین به بیماران توصیه می‌شود در طول دوره بیماری از مواد غذایی که حاوی ویتامین C است، استفاده کنند. این مواد غذایی شامل مرکبات، انوع میوه‌ها و سبزیجات می‌شود. علاوه بر این، مرطوب نگه داشتن هوای اتاق خواب در کاهش علائمی مانند سرفه، گلودرد، خشکی بینی و مسیر تنفسی موثر است.